Basset Hound

Ticking Clock

Basset Hound - jedna z ras psów, należąca do grupy psów gończych i posokowców, zaklasyfikowana do sekcji psów gończych w podsekcji gończych krótkonożnych. Podlega próbom pracy.

Wzorzec FCI: 163 /05.03.1998/GB
Kraj pochodzenia:Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego standardu: 27.04.1989
Użytkowanie:Pies gończy
Klasyfikacja FCI:grupa 6 - Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne.
sekcja 1.3. Małe psy gończe.

WYGLĄD OGÓLNY:

Pies krótkonożny o znacznej masie, proporcjonalny, pełen charakteru. Pożądana jest pewna ilość luźnej skóry.

ZACHOWANIE - CHARAKTER:

Pies wytrwały, pracujący węchem, posiadający instynkt sfory, o głębokim, melodyjnym głosie, bardzo wytrzymały podczas polowania. Łagodny, nigdy agresywny, albo lękliwy. Uczuciowy.

GŁOWA:

Górna linia kufy jest prawie równoległa do górnej linii mózgoczaszki i nie jest od niej dużo dłuższa. Umiarkowana ilość zmarszczek może występować na czole i w pobliżu oczu. Skóra na głowie powinna być jednak wystarczająco luźna, aby tworzyć wyraźnie zaznaczone fałdy, gdy ściągnie się ją ku przodowi lub gdy pies trzyma głowę pochyloną.

Mózgoczaszka:
Czaszka wysklepiona, z wyraźnym guzem potylicznym. Czoło średniej szerokości, głowa zwęża się lekko w stronę kufy.

Stop umiarkowanie zaznaczony.

Trzewioczaszka:
Nos całkowicie czarny, z wyjątkiem psów o jasnym umaszczeniu, u których może być brązowy lub wątrobiany. Nozdrza duże, rozwarte; wierzchołek nosa może lekko wystawać przed wargi.

Kufa wąska, ale nie spiczasta.

Wargi górne znacznie zachodzą na dolne.

Szczęki/uzębienie: szczęki mocne, z idealnym zgryzem nożycowym, tzn. siekacze górne przykrywają siekacze dolne i stykają się z nimi ściśle oraz są prawidłowo osadzone w szczękach, uzębienie kompletne i regularne.

Oczy w kształcie rombu, ani wyłupiaste, ani zbyt głęboko osadzone, ciemne, ale u psów o jasnym umaszczeniu mogą być jasnobrązowe. Wyraz ich jest spokojny i poważny. Spojówka dolnej powieki widoczna, ale nie przesadnie. Oczy jasne lub żółte są wysoko niepożądane.

Uszy nisko osadzone, wyraźnie poniżej linii oczu. Długie, wyciągnięte do przodu sięgają wyraźnie poza wierzchołek nosa, ale nie przesadnie. Wąskie na całej długości, zawijają się do wewnątrz. Bardzo miękkie, delikatne i aksamitne.

SZYJA:
Mocno umięśniona, dobrze wysklepiona, długa, z wyraźnie zaznaczonym, ale nie przesadnym podgardlem.

TUŁÓW:
Długi i głęboki na całej długości; kłąb i lędźwie znajdują się w przybliżeniu na tej samej wysokości.

Grzbiet dość szeroki, prosty. Od kłębu do lędźwi grzbiet nie powinien być zbyt długi.

Lędźwie mogą być nieznacznie wysklepione.

Klatka piersiowa: patrząc od przodu, przedpiersie jest znakomicie dostosowane kształtem do wygięcia przedramienia. Rękojeść mostka wydatna, klatka piersiowa nie jest ani wąska, ani nadmiernie głęboka. Żebra są wyraźnie zaokrąglone, ale nie beczkowate, długie, zachodzące daleko do tyłu.

OGON:
Dobrze osadzony, dość długi, mocny u nasady i zwężający się ku końcowi, na spodniej stronie porośnięty umiarkowaną ilością twardego włosa. W ruchu łagodnie wzniesiony, szablasto wygięty. Nigdy nie zakręcony, ani pionowo noszony.

KOŃCZYNY:
Kończyny przednie krótkie, mocne, o mocnym kośćcu. Skóra na śródręczu tworzy fałdy.

Łopatka niezbyt ciężka; dobrze kątowana.

Łokcie nie są zwrócone ani do wewnątrz, ani na zewnątrz. Doskonale przylegają do klatki piersiowej.

Przedramię w górnej partii jest lekko nachylone do wewnątrz, ale nie w takim stopniu, by ograniczało to swobodę ruchów lub powodowało, że kończyny stykają się w ruchu lub w postawie.

Nadgarstki: kończyny zdeformowane, wykrzywione w nadgarstkach stanowią poważną wadę.

Kończyny tylne bardzo silnie umięśnione, patrząc od tyłu, pośladki mają wygląd kulisty. Skóra może tworzyć fałdy pomiędzy stawem skokowym a łapą, zaś na tylnej stronie stawu skokowego luźna skóra może utworzyć obszerną fałdę.

Stawy kolanowe dobrze kątowane.

Stawy skokowe: śródstopia krótkie; lekko podstawione pod tułów, nie są zwrócone ani na zewnątrz, ani do wewnątrz, a kiedy pies stoi w naturalnej postawie mieszczą się w obrysie tułowia.

Łapy masywne, o mocnym kośćcu i grubych opuszkach. Łapy przednie mogą być skierowane prosto do przodu lub lekko zwrócone na zewnątrz; w każdym jednak przypadku w postawie stojącej powinny równo opierać się o podłoże tak, aby masa ciała była równomiernie rozłożona na palce i opuszki. Łapy pozostawiają ślady dużego psa, a żadna część łapy pozbawiona opuszki nie kontaktuje się z podłożem.

CHODY:
Ruch jest bardzo istotny. Akcja jednostajna i swobodna, kończyny przednie mają daleki wykrok ku przodowi, tylne stanowią doskonałą siłę napędową, chody zarówno przodem, jak i tyłem są swobodne. Niedopuszczalny jest sztywny, spętany chód w stawach skokowych lub kolanach. Żaden z palców nie może być nigdy ciągnięty po ziemi.

OKRYWA WŁOSOWA:
Włos gładki, krótki, zwarty, ale niezbyt cienki. Wszystkie kontury o czystych liniach, bez frędzli. Włos długi, miękki z frędzlami stanowi poważną wadę.

Umaszczenie przede wszystkim tricolor (czarne, białe z podpalaniem); bicolor (cytrynowe z białym); ale wszystkie umaszczenie występujące u psów gończych są dopuszczalne.

WZROST:
Wysokość w kłębie od 33 do 38 cm (13 do 15 cali).

WADY:
Wszelkie odchylenia od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady obniżające ocenę w zależności od stopnia ich nasilenia.

UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.

Według klasyfikacji FCI podlega próbom pracy.

Krótki rys historyczny

Basset hound jest potomkiem francuskiej rasy Basset d'Artois oraz rasy basset artesien normand. Ostatnie dwie rasy sprowadzono do Anglii, gdzie je krzyżowano.

Użytkowość

Pierwotnie pies tej rasy był cenionym tropowcem, często używanym do polowań na zające. Mimo, że ma charakterystyczne właściwości psa myśliwskiego trzyma się go obecnie głównie jako psa modnego i luksusowego.

Temperament

Raczej uparty. Wskazane jest podstawowe szkolenie. Zaletami jego są wytrwałość, odwaga i karność. Jest odporny, niezwykle wierny i oddany. Posiada takie cechy, które umożliwiały mu pościg za dzikimi końmi w najtrudniejszym terenie.

Budowa

Preferuje się psy w lżejszym typie. Odznacza się krótkimi nogami i ciężkim kośćcem. Budową przypomina jamnika, ruchy ma rozważne; jest spokojny, ale nie ociężały.

Szata i umaszczenie

Jak wszystkie psy gończe.

Utrzymanie

Nadaje się do małego mieszkania, o ile właściciel zapewni mu odpowiednią ilość ruchu.

Popularność w Polsce

Rasa dość często spotykana.

Zdrowie

Rasa ta podatna jest na zapalenie spojówek.

Pielęgnacja

Wystarczy kąpiel 2 razy do roku, sporadyczne szczotkowanie.

Ginuś_Lexiuś

ale on wygląda smiesznie <lol>